W dobie najazdu króla szwedzkiego Karola XII na Rzeczpospolitą. Sejm nadzwyczajny w Lublinie. 1703.

Sejm został zwołany w maju 1703 r. Sejmiki przedsejmowe odbyły się w końcu maja i na początku czerwca, zaś obrady rozpoczęto 11 czerwca 1703 r. Marszałkiem sejmu obrano Michała, księcia Wiśniowieckiego, hetmana polnego litewskiego. Sejm zwołano w sytuacji ogólnego kryzysu spowodowanego zajęciem znacznej części ziem polskich przez wojska króla szwedzkiego Karola XII, który organizował sobie zwolenników niechętnych rządom króla Augusta II. Król August widząc jednak większość niechętną Szwedom zorganizował sejm, na który przybyli, mimo toczącej się wojny i okupacji szwedzkiej, przedstawiciele większości sejmików. Na sejmie załatwiono sprawę licznych wakansów, prowadzono debatę w sprawie ukarania czynnych zwolenników króla szwedzkiego (chodziło głównie o Sapiehów), krytycznie osądzano postawę prymasa Michała Radziejowskiego, który współpracował ze Szwedami, zajęto się sprawami podatkowymi, istotnymi zwłaszcza w kontekście nieopłaconego wojska, którego liczbę ustalono na 48 tysięcy. Uchwalono zgodę dla króla na wejście w przymierza z obcymi dworami celem obrony Rzeczypospolitej. Sejm zakończył obrady 19 lipca 1703 r.

Zobacz: J. Poraziński, Sejm lubelski w 1703 r. i jego miejsce w konfliktach wewnętrznych na początku XVIII wieku, Warszawa 1988; K. Jarochowski, Dzieje panowania Augusta II od wstąpienia na ziemię polską aż do elekcji Stanisława Leszczyńskiego (1702-1704), Poznań 1864, J. Feldman, Polska w dobie wielkiej wojny północnej 1704-1709, Kraków 1925; G. Jonasson, Karl XII:s polska politik 1702-1703, Stockholm 1968; H. Olszewski, Sejm Rzeczypospolitej epoki oligarchii (1652-1763). Prawo-praktyka-teoria-programy, Poznań 1966; J. Michalski, Sejm w czasach saskich, w: Historia sejmu polskiego, t. 1, Warszawa 1984, red. J. Michalski, s. 300-349. Ustawodawstwo zob. Volumina legum, Wyd. J. Ohryzko, t. 6, Petersburg 1860, s. 87-136.