Urodził się Jan Stanisław Jankowski, inżynier chemik, działacz polityczny, Delegat Rządu na Kraj. 1882.

Jan Stanisław Jankowski z wykształcenia był chemikiem, służył w I Kompanii Kadrowej, a następnie w 1. pułku ułanów Legionów Polskich. W wolnej Polsce pracował w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych oraz Głównym Urzędzie Ziemskim, współtworzył Narodową Partię Robotniczą. W 1921 r. był ministrem pracy i opieki społecznej w rządzie Wincentego Witosa. W 1925 r. został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej, po czym w 1926 r. kierował tym resortem.

Po zamachu majowym pracował w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Był posłem na Sejm w latach 1928–1935, a w latach 1927–1934 radnym Warszawy.

Po wybuchu wojny, działał początkowo w instytucjach opieki społecznej. Pod koniec 1942 r. został zastępcą Delegata Rządu RP na Kraj, a następnie sam objął tę funkcję w kwietniu 1943 r. po aresztowaniu Jana Piekałkiewicza. Od 1944 r. pełnił funkcję wicepremiera, kierując Krajową Radą Ministrów. Zatwierdził decyzję rozpoczęcia powstania w Warszawie.

W marcu 1945 r. wraz z innymi przywódcami Polskiego Państwa Podziemnego aresztowany przez NKWD, przewieziony samolotem do Moskwy i umieszczony w więzieniu na Łubiance. Wyrokiem moskiewskiego sądu skazano go na 8 lat więzienia pomimo tego, iż był przedstawicielem innego państwa. Mocarstwa Zachodnie nie protestowały przeciwko temu jawnemu pogwałceniu prawa międzynarodowego.