Sejm koronacyjny w Krakowie. 1697 r.

Na sejmie elekcyjnym odbytym w okresie bezkrólewia po śmierci króla Jana III Sobieskiego (15 maja – 28 czerwca 1697 r.) na króla obrano kandydata francuskiego księcia Contiego. Po odejściu z pola elekcyjnego zwolenników Contiego biskup kujawski Stanisław Dąmbski ogłosił 27 czerwca królem elektora saskiego Fryderyka Augusta, który natychmiast ruszył do Polski. Wkraczając do niej w lipcu 1697 r. poprzysiągł pakta konwenta, a następnie ubiegając księcia Conti, który płynął dopiero morzem do Polski, przybył do Krakowa, gdzie koronowany został 15 września 1697 r. na króla jako August II przez biskupa S. Dąmbskiego. Sejmiki przedsejmowe się odbyły się natomiast w sierpniu 1697 r. Sejm koronacyjny zaczął obradować 17 września 1697 r. Marszałkiem izby poselskiej sejmu koronacyjnego obrano Krzysztofa Zawiszę starostę mińskiego. Sejm zakończył obrady 1października 1697 r.

Zobacz: K. Jarochowski, Dzieje panowania Augusta II od śmierci Jana III do chwili wstąpienia Karola XII na ziemie polską, Poznań 1856; W. Konopczyński, Dzieje Polski nowożytnej, t. 2, Warszawa 1986; H. Olszewski, Sejm Rzeczypospolitej epoki oligarchii (1652-1763). Prawo-praktyka-teoria-programy, Poznań 1966; J. Michalski, Sejm w czasach saskich, w: Historia sejmu polskiego, t. 1, Warszawa 1984, red. J. Michalski, s. 300-349. Ustawodawstwo zob. Volumina legum, Wyd. J. Ohryzko, t. 6, Petersburg 1860, s.1-14.