Sejm elekcyjny w Warszawie. 1697.

Sejm został zwołany w marcu, zaś sejmiki przedsejmowe odbyły się w maju 1697 r. Marszałkiem obrano Kazimierza Ludwika Bielińskiego, podkomorzego koronnego. Sejm rozpoczął obrady 15 maja 1697 r. W elekcji po śmierci króla Jana III Sobieskiego stanęło do rywalizacji dwóch książąt francuskich, z których najważniejszym był książę Conti i kilkunastu niemieckich. W tyle za nimi początkowo pojawił się elektor saski, Fryderyk August I, który zgłosił swoją kandydaturę późno, ale dzięki energicznej i skutecznej akcji dyplomatycznej i zdecydowanych działań jego zwolenników został ogłoszony królem 27 czerwca 1697 r. przez biskupa kujawskiego Stanisława Dąmbskiego, który wykorzystał opuszczenie pola elekcyjnego przez prymasa Michała Radziejowskiego i stronnictwo zwolenników Contiego. Sejm zakończył obrady 28 czerwca 1697 r.

Zobacz: K. Jarochowski, Dzieje panowania Augusta II od śmierci Jana III do chwili wstąpienia Karola XII na ziemię polską, Poznań 1856; H. Olszewski, Sejm Rzeczypospolitej epoki oligarchii (1652-1763). Prawo-praktyka-teoria-programy, Poznań 1966; J. Michalski, Sejm w czasach saskich, w: Historia sejmu polskiego, t. 1, Warszawa 1984, red. J. Michalski, s. 300-349. Ustawodawstwo zob. Volumina legum, Wyd. J. Ohryzko, t. 5, Petersburg 1860, s. 861-978.