Po śmierci króla Zygmunta III. Sejm konwokacyjny w Warszawie. 1632.
Sejm konwokacyjny zwołano uniwersałem prymasa Jana Wężyka z 5 maja 1632 r. wysłanym po śmierci króla Zygmunta (30 kwietnia 1632 ). Sejmiki przedsejmowe odbyły się 3 czerwca 1632 r., zaś sejm konwokacyjny rozpoczął obrady 22 czerwca 1632 r. Marszałkiem sejmu obrano Krzysztofa Radziwiłła, hetmana polnego litewskiego. Podczas sejmu powołano komisję mająca rozpatrywać egzorbitancje. W wyniku obrad zarysował się program reformy Rzeczypospolitej, który następnie wpłynął na obrady sejmików, sejmu elekcyjnego i koronacyjnego. Podczas sejmu konwokacyjnego ustalono czas, miejsce i przebieg obrad sejmu elekcyjnego, co poniekąd z względu na długi czas panowania króla Zygmunta III (1587-1632) nie było praktykowane. Na sejmie konwokacyjnym podniesiono również problemy swobody wyznania i konieczności równego traktowania przy nadawaniu dóbr i dygnitarstw, a także przestrzegania praw i równego traktowania przedstawicieli różnych wyznań. Sejm zakończył obrady 17 lipca 1632 r.
Zobacz: A. S. Radziwiłł, Pamiętnik o dziejach w Polsce, t. 1. 1632-1636, Przełożyli i opracowali A. Przyboś i R. Żelewski, Warszawa 1980, s. 119-136; W. Czapliński, Sejm w latach 1587-1696, w: Historia sejmu polskiego, t. 1, Warszawa 1984, red. J. Michalski, s. 217-299; E. Opaliński, Sejm srebrnego wieku 1587-1652. Między głosowaniem większościowym a liberum veto, Warszawa 2001. Ustawodawstwo zob. Volumina Constitutionum, T. 3, cz. 2, Do druku przygotowali S. Grodziski, M. Kwiecień, A. Karabowicz, Przedmowa W. Uruszczak, Warszawa 2013, s. 149-170.