Dla uspokojenia sytuacji wewnętrznej. Sejm pacyfikacyjny w Warszawie. 1699.

Sejm zwołano w marcu 1699 r. Sejmiki odbyły się w maju 1699 r. Marszałkiem obrano Stanisława Szczukę, referendarza koronnego. Objęcie rządów przez króla Augusta II we wrześniu 1697 r. nie obyło się bez oporu zawiedzionych zwolenników księcia Conti, który August ubiegł w rywalizacji do tronu. Wymagało to uspokojenia sytuacji. Sejm zwołany w tym celu w 1698 r. okazał się nieskuteczny. W tym celu zwołano kolejny sejm, który rozpoczął obrady 16 czerwca 1699 r. Podczas sejmu doszło ostatecznie do uznania panowania króla Augusta przez dotychczasowych przeciwników jego wyboru, co nastąpiło w drodze formalnych ustępstw ze strony króla 29 czerwca 1699 r. Potwierdzono obowiązywanie alternaty oraz zasady wyboru marszałka izby poselskiej. Przeprowadzono badanie paktów konwenta i dokumentów elekcyjnych króla Augusta II. Poruszono sprawy skarbowe wojskowe, między innymi dotyczące wycofania z Rzeczypospolitej wojsk saskich. Ponadto podjęto sprawę zajęcia Elbląga przez wojska brandenburskie, zajęto się sprawami wakansów litewskich, co rzutowało na niekorzystna sytuację w Wielkim Księstwie Litewskim, jak również kwestią pokoju z Turcją i odbudową odzyskanego Podola. Sejm zakończył obrady 30 lipca 1699 r.

Zobacz: B. Dybaś, Sejm pacyfikacyjny w 1699 r., Toruń 1991; K. Jarochowski, Dzieje panowania Augusta II od śmierci Jana III do chwili wstąpienia Karola XII na ziemie polską, Poznań 1856; H. Olszewski, Sejm Rzeczypospolitej epoki oligarchii (1652-1763). Prawo-praktyka-teoria-programy, Poznań 1966; J. Michalski, Sejm w czasach saskich, w: Historia sejmu polskiego, t. 1, Warszawa 1984, red. J. Michalski, s. 300-349; Ustawodawstwo zob. Volumina legum, Wyd. J. Ohryzko, t. 6, Petersburg 1860, s. 15-87.